Ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο είναι ότι έχω και εγώ παιδί στην ηλικία των 9 ετών που παίζει Fortnite…
Τι είναι το Fortnite;
Είναι ένα Online παιχνίδι με ρεαλιστικά
γραφικά τύπου κόμικ με αρκετή βία «χωρίς αίματα και αποκεφαλισμούς» και φυσικά με
sexy πρότυπα
χαρακτήρων που βρίσκουν χιλιάδες όπλα… φυσικά το ατού του είναι ότι παίζει
σχεδόν παντού (PC, Playstation, XBOX, tablet, κινητά) και Δωρεάν (αν και μέσα υπάρχουν πωλήσεις για κάθε τι που μπορεί να
αποκτήσει ο παίκτης) – και γίνεται ακόμα πιο ελκυστικό από την υποστήριξη της EPIC (εταιρείας
παραγωγής) που σχεδόν με καθημερινά update (ενημερώσεις)
συγχρονίζει την εποχή ή την γιορτή με όμορφα γραφικά… σε όλα αυτά προσθέστε το live chat με
ήχο μεταξύ των παικτών!
Κάπου εδώ θα κάνω μια παρένθεση – ότι το Fortnite το
είδαμε και σε τάπες και δυστυχώς μεταλλικές (μπορούν να κοπούν, να μεταφέρουν
μικρόβια κ.α.) που κάνουν την εμφάνιση και στο σχολείο μας. Έπαιζε και το παιδί
μου στα διαλλείματα – και όταν τον ρώτησα – Παιδί μου σας αφήνουν να παίζετε
τέτοια παιχνίδια; – μου απάντησε με απορία «φυσικά γιατί;»… Γιατί.. ποια η
διαφορά από το να παίζεις χαρτιά και να κερδίζεις χρήματα; – εδώ είναι κέρδος
οι τάπες… Όταν τον μάλωσα παρατήρησα ότι πάλι έφερνε τάπες από το σχολείο… όταν
τον ρώτησα μου είπε ότι δεν παίζει απλά… ποντάρει!!!
Εκεί κάπου έχασα επαφή και του εξήγησα τι σημαίνει τζόγος-καζίνο… καταλαβαίνετε… Σε αυτό το θέμα θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος
είδος-απαγόρευσης ή όρος να μην χάνει κανείς τις τάπες πραγματικά αλλά να
παίρνει πόντους… ώστε να μην υπάρχει θέμα τζόγου!
Ας γυρίσουμε πίσω στο Online παιχνίδι - ως εδώ όλα είναι πολύ ωραία – και φυσικά αν διαβάσει κανείς τους όρους θα
καταλάβει ότι κάποιος μπορεί να παίζει το παιχνίδι αν είναι τουλάχιστον έφηβος (στην ουσία πάλι παιδί).
Το παιδί δημοτικού που διάβασε / ήταν καλός μαθητής για ένα μεγάλο διάστημα –
πρέπει να επιβραβευτεί, το ζητάει –
το έχει ο φίλος – ο ξάδερφος – ο γείτονας – καθένας που γνωρίζω… οπότε κάποια
στιγμή αναπόφευκτα αγοράζεις Κονσόλα ή
Υπολογιστή και βάζεις το παιδί σου στον κόσμο των Online Παιχνιδιών…
Αρχίζουν τα όρια – κατόπιν συμφωνίας… κάποια παιδιά δέχονται και
συμφωνούν ότι θα τελειώσουν τις υποχρεώσεις τους, θα διαβάσουν, θα κάνουν τις ασκήσεις
τους , θα πάνε στα αγγλικά τους, στο άθλημα τους και μετά θα παίξουν την ώρα
που πιστεύει ο γονιός ότι είναι σωστό να παίζει… αλλά παιδιά… έχουν πιο
σκληρούς όρους – θα παίξουν την Παρασκευή και το Σάββατο κάποιες ώρες και εφόσον
δεν έχουν τέστ την ερχόμενη βδομάδα και την Κυριακή… Άλλα όμως δεν συμφωνούν
και αρχίζουν τα παρατράγουδα…
Ας αναλογιστούμε
όμως ως γονείς τι είναι πραγματικά σωστό.
- Πρέπει να βάζουμε όρια;
- Πρέπει να μιλήσουμε στο παιδί τι
κατάληξη μπορεί να έχει αυτό το είδος «ναρκωτικού»;
Υπερβολή; ρωτήστε με για παιδιά ή και ενήλικες που βλέπω στην δουλειά μου
ή απλά δείτε χώρες όπου δεν υπάρχει η οικογένεια ως πρότυπο και δείτε τα παιδιά
τους να ζούνε 24/24ωρο σε internet café…
και φυσικά η κατάληξη τους ανάλογη με βαριά χρήση ναρκωτικών… ή σε κέντρα απεξάρτησης
από χρήση ηλεκτρονικών συσκευών. Μερικά
π.χ. στο internet:
- Πρέπει μήπως οργανωμένα να έχουμε
το ίδιο ωράριο – ώστε να μην ζηλεύουν τα παιδιά το ένα το άλλο;
- Πρέπει μήπως να τους μιλήσουμε
για τους κινδύνους του Internet; Να μάθουνε για τους
Παιδόφιλους-ανώμαλους;
- Πρέπει μήπως να γνωρίζουν το
όφελος της εταιρείας που διαχειρίζεται αυτό το δωρεάν παιχνίδι;
Διαφημίσεις και πωλήσεις μέσα στο παιχνίδι (όπλων, ρούχων, αξεσουάρ που
ανεβάζουν το level και σε κάνουν γρηγορότερο, καλύτερο) και εκτός παιχνιδιού
τάπες/ρούχα/αυτοκόλλητα/αφίσες σε λίγο και πλαστικά κουκλάκια. Συγκεκριμένα 8~10δις
$ τον χρόνο…
- Μήπως πρέπει να τους δώσουμε να
καταλάβουνε ότι ο ελεύθερος χρόνος που έχουν σπαταλιέται κατά μεγάλο ποσοστό σε
κάτι που δεν τους ωφελεί;
Ως παράδειγμα φέρνω ότι πριν τις γιορτές και συγκεκριμένα πριν το black Friday αναζητούσαν
ο ένας τον άλλο συμμαθητή για να παίξουν στην αυλή/parking της πολυκατοικίας
ή και στα σπίτια μπάλα, επιτραπέζια, και ότι άλλο θέλανε – είχαν επαφές… τώρα
έχουν επαφή μέσω internet και chat – καλό για έναν δύσκολο χειμώνα… και μεγάλες αποστάσεις…
Επίσης θα φέρω ως παράδειγμα στα πλαίσια των όρων που θέσαμε στο σπίτι – ότι
μόνο Παρασκευή-Σάββατο θα παίζει Fortnite – έτσι όταν τελείωσε καθημερινή
το διάβασμα αποφάσισε να καλέσει τον φίλο του για να παίξουν (εκτός Η/Υ), όταν χτύπησε
την πόρτα του τον είδε να παίζει Fortnite, τότε τον ρώτησε αν θέλει να το αφήσει για να παίξουν
κάτι άλλο (φυσικά λόγω των όρων) – αυτός αρνήθηκε – και τότε γύρισε σπίτι
κλαίγοντας και παραμιλώντας «εγώ τώρα τι θα κάνω; – όλοι παίζουν»,
εκεί ήρθε η συζήτηση με το παιδί μου λέγοντας όλα τα παραπάνω χωρίς να κρύψω «τις
υπερβολές των ναρκωτικών»… πραγματικά έδειξε να λογικεύεται και συνήλθε – μέχρι
και εγώ δεν πίστευα ότι θα τα καταλάβαινε, του είπα να τα μεταφέρει με δικά του
λόγια στους φίλους του (δεν ξέρω αν θα μπορέσει να το κάνει) – και να βρει και
άλλα χόμπυ πέρα απ’ αυτό – ακόμα αν χρειαστεί να κάνει περισσότερους φίλους
ώστε να μπορεί να παίξει και κάτι διαφορετικό πέρα από βιντεοπαιχνίδια.
Φυσικά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες τύπου bullying που λένε κάποια παιδιά… δεν σε παίζω στο online παιχνίδι γιατί εσύ δεν το ξέρεις τόσο καλά και δεν θα
κάνουμε καλή ομάδα (φαίνεται και από
το το LEVEL σου –
ασχέτως αν το LEVEL ανεβαίνει
από τις ώρες που παίζεις, που σημαίνει ότι παίζουν πάρα πολλές ώρες) –
πράγματα που ισχύουν και στην πραγματική ζωή και κάποιοι γονείς δεν μπορούν να
δώσουν στα παιδιά τους την σωστή καθοδήγηση το πώς θα συμπεριφέρονται.
Κάποιοι θα πουν – εντάξει ρε παιδιά ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι είναι θα
περάσει η μόδα, θα το βαρεθούν… θα πω ότι ήδη από πίσω έρχονται άλλα… το PUBG το
οποίο τώρα έχει συνδρομή αναμένεται να γίνει δωρεάν και είναι εντελώς βίαιο και
φυσικά με ακόμα πιο ρεαλιστικά γραφικά… παλαιότερα υπήρχε και υπάρχει το LOL (League of Legends) – μια από τα ίδια…
Θα φέρω σαν παράδειγμα κοριτσάκια που παίζανε π.χ. το League o Legends (κάτι με ιππότες και μυθικά
πλάσματα) ή το Sims, ή
το Second Life – πάλι online, μάλιστα στο
τελευταίο ο εύκολος τρόπος να κερδίζουν ηλεκτρονικά
δολάρια (v-bucks) ήταν το γνωστό και
αρχαιότερο επάγγελμα.
Παλιότερα το counter-strike, το delta-force online και αυτά – μάθαιναν στα παιδιά
μας τα όπλα και τον χειρισμό τους.
Άλλος θα πει… εμείς πηγαίναμε στα ηλεκτρονικά / στα φλιπεράκια… θα πω «ναι»
στις κοπάνες μας και έπρεπε να έχουμε
κανένα 50αρικο σε δραχμές… τώρα το έχουμε μέσα στο σπίτι μας και Online και δυστυχώς πλέον με
ρεαλισμό.
Δεν λέμε να το απαγορεύσουμε – σε καμιά
περίπτωση – θα φέρει αποτελέσματα του τύπου τα παιδιά να πηγαίνουν στα internet café από αυτή την ηλικία ή να
φεύγουν και να πηγαίνουν σε φίλους που δεν ισχύει η απαγόρευση.
Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα / ακόμα και άλλα
παιχνίδια και εφαρμογές σε υπολογιστή που έχουν μεγαλύτερη ουσία/αξία – επίσης πέρα
από τον Η/Υ-κονσόλα υπάρχουν χόμπυ, δραστηριότητες, ατομικές ή ομαδικές που θα
βοηθήσουν το μυαλό να ξεκολλήσει – με λίγα λόγια υπάρχει η πραγματική ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου